Jako sztukę iluzji traktuje się najczęściej część sztuki estradowej, w której różne środki artystycznego wyrazu są pokazywane w oparciu o zdolności spowodowania zjawisk, które są pozornie sprzeczne z prawami fizyki.
Wykonuje się je przy po
mocy wykorzystania metod i sposobów na odwracanie uwagi wszystkich widzów.
Takie zjawiska zazwyczaj opierają się na wywołaniu symptomu zniknięcia, ujawnienia się, przeobrażenia, lewitowania czy też przeniknięcia różnorodnych rzeczy albo ludzi. Odbiera się tego typu triki za pomocą wszystkich zdolności, zazwyczaj jednak przy pomocy oczu. Są to tzw. sztuczki, lub też specjalne chwyty albo przeróżne specjalne metody sekretne. Przedstawicielami tej sztuki są iluzjoniści, mentaliści czy też prestidigitatorzy, zatem innymi słowy zwyczajnie manipulatorzy. Kolokwialnie źle reprezentantów sztuki iluzji nazywa się jako magików.
Jak wynika z takiej formuły, rezultat iluzji w każdym przypadku poprzedzony jest ściśle określonym chwytem technicznym, który ułatwia jego spowodowanie. Równie istotnym stadium prowadzącym do powstania efektu iluzji jest w każdym przypadku tzw. przygotowanie, a zatem faza obejmująca wszelkie czynności wykonywane przed samym pokazem.
Polegają one na przygotowaniu danego rekwizytu, jak dla przykładu kart. Wykonuje się je najczęściej na długi
okres czasu przed samym występem w domowym zaciszu lub za kulisami. Jak wiadomo iluzja to przeważnie tricki. Wśród nich odróżnić można by przykładowo triki mentalne, rekwizytowe czy też zręcznościowe.